اولین ترانه من به نام THE LINE که تکسش به صورت تیکه تیکه گفتم. حتما واست سواله که یعنی چی.واضح تر بخوام بگم من بیت اولم نوشتم درین مورد که میخوام به شنوندم بگم که تو هرچقد که مشکل هم داشته باشی تازه میرسی به مشکلات من تازه رسیدی سر خط شروع مشکلاتم یعنی من از نظر مشکل خیلی جلوتر توم و بخشی از مشکلم که تنهایی رو مثال زدم که این طور بیان کردم :
چیه بریدی؟تازه رسیدی به من سر خط / من تنهاییام من یه تن لش منی که زندگی چشماش رو همه بست
بعد تو ذهنم این بود که از کسایی بگم که همه چیزشون باختن و مشکل پشت مشکل ولی هی ازش فرار میکنن جای اینکه درستش کنن که این طور گفتم :
منی که سوختم ساختم باختم / واسه مشکلاتم یه دیوار ساختم
بعد تو ذهنم بود از اون حالتی بگم که واسه اینکه بزنی دنده بیخیالی به قول بعضیا مست کنی که از دنیا قافل بشی ولی با این وجود بازم ذهنت درگیرشه که این طور گفتم :
یه کام سیگار لیوان( مجاز از مشروب) گوشه همون دیوار / بی تاب بی قرار قمار با افکار
این بار دوس داشتم بگم بابا زندگیه همه بالا پایین داره همه زمبن خوردن دارن تو بلند شو تلاش کن زندگی هوات داره که این طور گفتم :
پستی بلندی فراز نشیب / زندگی دارتت یه جا نشین
این 2بیت دوس داشتم یه حالت خاصه امروزی باشه که با اینکه پادزهر دارم اما هیچ اگیزه ای واسه درمونش ندارم که این طور گفتم :
مقابل مشکلات یه چسب زخم ساختم / زندگیم تو ی لیوان تا تهش باختم
واسه دردامم ساختم چسب زخم / کمبود خوشی لش رو تخت
بیت اخر خیلی دوس دارم چون یه نصیحته بزرگی به خودمم هستوما خیلی چیزا تو زندگیمون جلو رومون هست که بهمون درس میدن اما چون ساده و ک.چیکن بهشون بها نمیدیم من میخواستم با این بیتم مخاطبام با این موضوعا تو جریان بذارم واسه همین تخت نرد انتخاب کردم که هر لحظه از بازیش یه سوپرایزه. بارها واسه خودم پیش اومده که بردم 100٪ بوده اما باختم یا برعکسش باختم 100٪ بوده اما بردم واسه همین خواستم بگم تو اوج نا امیدی خیلی امید هست و تاس ها رو تو قالب انسان بیان کردم که این طور گفتم:
زندگی داره حکم تخت نرد تاس / باید قل بخوری تا زندگی ساخت
این جور بود که تکس کامل شد
یه روز سر میدونم منتظر تاکسی بودم که خیلی طول کشید پشت سرم بساط یه پسری بود که میدونستم رپ میخونه ولی زیاد دونبالش نبودم تا همون روز که تاکسی گیرم نمیومد.صحبت ما با این سوال من شروع شد که هنوز میخونی؟ اونم جواب داد اره بیا کلیپم ببین منم مشتاقانه رفتن سمتش و نگاه کردم بدک نبود ولی بازم تو اوج فقر فرهنگی کار خوبی بود.کلی صحبت کردبم و از موزیک و رپ گفتیم.من از خودم و صبرم گفتم اون از مشکلاتش و سابقش گفت.از نوع زندگیمون گفتیم و در دلامون.من به مدت 3ماه هر روز کارم شده بود عصر ساعت 7 تا شب ساعت 2بامداد پیشش بودن و خوندن تکسامون و اخر کار جمع کردن بساط و نخود نخود هرکی رود خانه ی خود.از نوع موزیکایی که دوس دارم گفتم وبهش پیشنهادایی دادم که گوش داد و چیزایی که بلد بودم بهش یاد دادم و ازش یاد گرفتم ناگفته نمونه که سن و تجربش از من بیشتره ولی خوب منم استعدادم بالاست.میرسیم به نقطه قوت داستان خوب گوش کن:
یه روز طرفای 4 یا 5 بود که بهم زنگ زد گفت بیا سمتم کارت دارم منم گفتم یه کاری دارم انجام بدم میام.خلاصه مث همیشه ساعت 7 رفتم نشستم کنارش و یه موزیک خالی( بیت ) واسم گذاشت و گفت میخوام این باهم بخونیم پایه ای منم که نمیتونم به چیزای خوشمزه نه بگم قبول کردم بیت برداشتم و شروع به گوش کردن دادم و با توجه به تکس اون که از قبل داشت و موضوعش عالی بود وبه 8سال صبرمم میخورد. شروع کردم به نوشتن و چون دوس داشتم یه چیز سنگین و گیرا بگم خودم تو اون درد قالب کردم تا بهتر بتونم حس بگیرم و بعد از یک هفته پیاپی بالاخره تمام شد.حالا شروع کردم به خوندن و سینک شدن ( مسلط شدن رو بیت ) که کم و بیش از دوستم کیوان کسی که زحمت بیت کشید راهنمایی میگرفتم تا اینکه موقع ضبط رسید و خاطرات ضبط که خودش کلی صحبت داره.
همیشه تکسام اول واسه مادرم میخونم چون خیلی خوب درک میکنه نظر میده و حس میکنه.بعدش واسه پدرم و بعدش واسه دوسته صمیمیم که هم سؤ خودمه و نظرات گیرایی میده
همیشه تکسام اول واسه مادرم میخونم چون خیلی خوب درک میکنه نظر میده و حس میکنه.بعدش واسه پدرم و بعدش واسه دوسته صمیمیم که هم سؤ خودمه و نظرات گیرایی میده
تکسام وقتی میفهمم خوبه که باهاشون حس میگیرم و میبینم اره معنی داره مفهوم و مخاطب داره